Hoezo economisch systeem dat is de vraag min op de één of anders manier te binnen schoot vanmorgen.Het huidige economische systeem, als er al een systeem in zit, is toch echt niet normaal volgens mij. Dat ieder mens het maar voor normaal aanneemt dat ze voor hetzelfde geld minder kunnen kopen in een tijd van economische crisis vind ik op zijn zachts uitgedrukt een beetje vreemd. De homo sapiens sapiens staat erom bekend dat hij in meer of mindere mate zijn verstand kan gebruiken, in ieder geval dingen kan beredeneren, en wat doen wij met de economie? Er ontstaat een economisch stelsel dat wij niet meet in onze macht hebben, alleen door omslachtige methoden proberen we er nog enige invloed op uit te oefenen.
De ellende met dat systeem is in feite al begonnen in de oudheid toen mensen nog maar één product gingen verbouwen en dat ruilden tegen andere producten, en later tegen geld. Deze manier is in de loop van de eeuwen zo gigantisch uit de klauwen gelopen zodat we in deze tijd zitten met in overtollig aanbod van reclame, die ons er met schreeuwerig gebrul van probeer te overtuigen dat wij producten moeten kopen, die wij in de meeste gevallen of al lang hebben, of totaal niet kunnen gebruiken.
En het vreemdste van dit alles is dat iedereen dit maar pikt, ik durf te beweren dat wij slaaf zijn geworden van onze eigen gemakzucht, hebzucht en geldzucht.
Hierbij roep ik iedereen met enig lef ook op on reclame te weigeren door:
A. Folders , in de brievenbus en op straat te weigeren, ook de zegeltjes
B. Reclame op televisie, lang de weg en elders weigeren te bekijken.
Al ben ik bang dat Deze middelen onvoldoende dun om de reclame werkelijk te stoppen. Daarom roep ik hierbij op tot de reclamestorm (vgl. beeldenstorm) in het volgende manifest:
Consumptieslaven aller windstreken verenigt u en haal neer de vermaledijde oproepen om te consumeren, alle borden die artikelen afprijzen, alle zuilen die schreeuwen dat u iets moet hebben omdat uw buurman het waarschijnlijk ook heeft, (uw buurman heeft het nog niet, echt niet) U bent geen slaaf meer u bent vrij on te kopen wat u denkt dat het beste is, ze willen u bezitten zoals een mens zijn huisdier bezit. Breek uzelf vrij, bijt de riem door en vlucht.
Ze kunnen u niet vasthouden als u dit niet wil, ze kunnen u niets opdringen door hun slinkse manier van indoctrineren, het ene product is echt niet beter dan het andere. Wat zij willen is uw geld verdienen op elke wijze die mogelijk is, waarbij ze niet schuwen d.m.v. martelingen via uw televisietoestel.
Neem een moment van overdenking en ga dan over op actie, iedere consumptieslaaf voor zich en voor anderen.
Als u denkt dit word me toch allemaal iets te drastisch dan roep ik u op om producten te kopen waar absoluut geen reclame voor gemaakt wordt.
Het kan eventueel ook zijn dat u denkt die vent die dit schrijft is gestoord, daarom schets ik u de wereld over pakweg 20 jaar.
2013 (c)
Het was 9.00 our mijn alarm oclock ™ ging af en ik stand op on mijn quartz(r) radio stereo element aan te schakelen d.m.v. long range(c) afstandsbediening. Nadat ik een door de fasttoast(tm) geroosterd broodje had gegeten, kleedde ik mij aan en ging vrolijk, een liedje van de legendarische Belgische groep Clouseau(r) fluitend, lopend op weg naar mijn werk bij de Philips hairpanters(c) fabriek toe.
Helaas begin de ellende al halverwege toen een oorverdovend geluid mijn kant uit kwam, ik herkende gelijk het geluid van een reclamemachine, snel haalde in mijn earprotect(c) tevoorschijn om me te beschermen tegen de 200 dB die zo’n machine maakt on mensen met een reclameboodschap achter te later die de hele dag door hun oren blijft zoemen.
Aangekomen op mijn werk was ik zoals elke dag verplicht een uur voor het reclamenet van een tv te gaan staan die aan één stuk door Philips reclame draaide, volgens de directie was dit nodig om mijn band met het bedrijf te versterken. Het kwam allemaal voorbij van hairpainters(c) tot aan de brainchip(tm) die, zo werd mij verteld het menselijk geheugen toch wel 10 maal zo groot kon maken, daartussen zat nog in aardige van het nieuwe restbed(tm) die mij op zich wel handig leek, en ook de brainchips zouden wel eens handig kunnen zijn met deze overvloed aan informatiereclame die in deze tijd van superconsumptie nu eenmaal op ons af kwam.
In 1993 had één of andere schrijver er nog voor gewaarschuwd dat deze tijden konden komen, maar niemand had naar hem geluisterd “Hij overdrijft, we zijn echt wel zo verstandig dat we zoiets niet later gebeuren.”.
Bij de kantine kocht ik eerst maar een kop kafénini(r) een samenstelling tussen koffie en nicotine, om pauzes te kunnen inkorten en dagen relatief langer te kunnen maken. De koffiejuffrouw probeerde mij nog over te halen om er een foodtube(c) bij te kopen, maar dit kon ik nog net weigeren.
Het lopende bandwerk in de fabriek was niet erg, er was voldoende afleiding van de reclame o’maten(tm) die in stortvloed van nuttige producten zoals de heringevoerde Obelix(tm), een nutteloos stuk plastic in de vorm van in driehoek, waar de buren mee jaloers te krijgen waren.
Terwijl ik ’s middags terug naar huis liep kwam ik tot mijn spijt een hypnorec1ame(p) tegen die mij dwong om een nieuwe auto te kopen, hypnoreclames brengen je in hypnose. Thuisgekomen ontwaakte ik uit de hypnoreclame door de antihypnos die na 12 our op tv worden uitgezonden, kosten Fl12,- \ min. Ik zat op de bank met de aankooppapieren van mijn vierde auto nog in mijn handen, en dacht aan de tijden waarbij reclame nog niet dringend was.
